Bedrijf
Prijzen excl. BTW (netto)
In de wereld van de glazen is een van de meest voorkomende vragen:
Wat is het verschil tussen gewoon glas en kristalglas?
Er is zeker een verschil tussen deze twee soorten glazen! Deze glazen verschillen niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua kenmerken en materialen kent glas verschillen. Maar voordat we de verschillen tussen deze twee glassoorten in detail analyseren, moet er eerst een onderscheid worden gemaakt, omdat er verschillende glassoorten zijn en deze gemakkelijk met elkaar te verwarren zijn.
Voor de productie van glazen kunnen verschillende soorten glas worden gebruikt, die elk hun eigen fysieke en esthetische kenmerken hebben.
We leggen graag uit wat de meest gebruikte glassoorten voor de productie van glazen zijn.
Het gebruikelijke (en meest voorkomende) glas heeft de technische naam sodakalkglas. Deze term verwijst naar het meest voorkomende type glas dat wordt gebruikt voor het maken van potten, schalen, maar ook gewone glazen die ook in de horeca worden gebruikt.
Gewoon glas heeft het grote voordeel dat het goedkoper is dan kristalglas.
Door de lagere productiekosten is het in alle sectoren zeer populair.
Gewoon glas wordt gemaakt van kwartszand, soda, kalium en kalk, die met elkaar worden gemengd en vervolgens bij zeer hoge temperaturen in speciale ovens worden gebakken.
Tot de voordelen behoren:
De nadelen van natronkalkglas zijn de niet altijd optimale transparantie, de neiging tot krassen na intensief gebruik en deze glazen hebben geen "mooie klank" zoals we dat van kristalglas kennen.
De term kristal daarentegen verwijst naar een superieure glassoort die vaak ook kristalglas wordt genoemd.
Kristallen bekers en glazen hebben een zeer elegante uitstraling en tal van bijkomende voordelen:
Kristalglas wordt geproduceerd door een proces van smelten en afkoelen.
De voor de productie gebruikte stoffen zijn kiezelzand, natriumcarbonaat, kalk en loodoxide, een materiaal dat tot het traditionele productieproces behoort.
Tegenwoordig wordt er geen lood meer voor de productie van glas gebruikt. Het is geschrapt in verband met de eventuele gezondheidsrisico's die aan het gebruik ervan verbonden zijn. Het materiaal is vervangen door barium-, zink- of kaliumoxide, wat de productie van kristalglas veel duurzamer maakt.
Deze componenten worden met elkaar gemengd en in speciale ovens verhit tot een zeer hoge temperatuur van wel 1300°C. Vervolgens wordt de gesmolten massa in een mal gegoten en snel afgekoeld.
In het laatste deel van het proces wordt het glas gesneden, gepolijst en afgewerkt om het esthetisch perfect te maken. Het resultaat is een kristalhelder glas met unieke eigenschappen zoals glans, transparantie en breukvastheid.
Er zijn nog andere glassoorten die voor de productie van glas kunnen worden gebruikt, zoals:
Een ander wezenlijk verschil tussen gewone glazen en kristallen glazen is de rand. Deze wordt namelijk op twee verschillende manieren gemaakt, afhankelijk van het soort glas dat wordt gebruikt.
Met het succes van kristalglas op de markt zijn de mogelijke terminologische definities van dit materiaal toegenomen.
Zo heeft kristalglas tegenwoordig verschillende definities, eenvoudigweg op basis van de verschillende fabrikanten die het gebruiken.
De grootste glasfabrikanten hebben nieuwe terminologieën bedacht, vaak met hetzelfde handelsmerk, om in wezen steeds naar hetzelfde materiaal te verwijzen. Bij LUSINI heet dit altijd kristalglas.
Het terminologische landschap is zeker ingewikkelder geworden en elke fabrikant heeft waarschijnlijk een ander recept voor de productie van dit materiaal. Wat niet verandert is altijd de substantie: kristalglas blijft een glas van superieure kwaliteit, met absoluut hoogwaardige eigenschappen.
Lood is een materiaal dat lang is gebruikt voor de productie van glaswerk, maar dat de laatste tijd niet meer wordt gebruikt omdat men vreest dat de aanwezigheid van lood negatieve gevolgen kan hebben voor de menselijke gezondheid. De productie van loodhoudend glaswerk bestaat nog steeds, maar het gebruik ervan voor de vervaardiging van producten die rechtstreeks in contact komen met levensmiddelen is volledig afgeschaft.
Het antwoord op deze vraag is niet algemeen te beantwoorden, want de breekbaarheid van een glas hangt af van verschillende factoren zoals: de grootte van het glas, de vorm, de kwaliteit van het kristal/glas of de gebruiksomstandigheden. De kans op breuken is groter bij glazen met dunne lange stelen of waarvan de wanden extreem dun zijn.
Het glas wat doorgaans het sterkste is, is gehard glas. Gehard glas heeft sterke wanden en heeft 4-6 maal de weerstand van normaal glas.